Week 3 Lake Aniwhenua - Wellington
Door: Roel de Dooij
Blijf op de hoogte en volg Roel
08 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
In hobitton heb ik de hobbits gedag gezegd en hebben we de tocht voortgezet richting lake Aniwhenua, de beste cultuerele stop op het Northern Island. In Lake Aniwhenua verbleven we in een lodge dat neerkijkt over het meer. Prachtig zicht!
In de avond kregen we een maaltijd voorgeschoteld dat op traditionele wijze werd bereid. Nadat alle kolen roodgloeiend waren hebben ze het vlees en de groenten op de kolen gelegd en vervolgens besprinkeld met water. Hierna werden jute doeken over het vlees gelegd, een laag plastic en tot slot werd het luchtdicht gemaakt door er een berg zand op te leggen. Dit moest vervolgens 2 uur bedekt blijven. Hierna was ons gehele avondmaal gereed, gerookt en wel. Dit eten was met stip het beste wat ik tot nu toe tijdens deze trip heb gegeten. Perfect!! het overige eten dat over was werd in bakjes gedaan om de lokale jongeren van voedsel te voorzien. het gebied rondom lake Aniwhenua is sterk onderontwikkeld.
De volgende ochtend hebben we onze tocht weer verder voortgezet richting het grootste meer van Nieuw Zeeland, Lake Taupo. In Lake Taupo hebben we voedsel ingeslagen voor Tongariro National Park. Opmerkelijke aan de speeltuin van Mc Donalds was dat er een vliegtuig staat waar men de burgers kan nuttigen en de kinderen kunnen spelen. Aparte ervaring bij een Mc Donalds..
Half negen 's ochtends stond er weer een nieuwe stop op het programma, Blue duck station. Dit is een stop, in 'the middle of nowhere', op een oude boerderij. Hier konden we kiezen uit een wandeling richting een waterval, voornamelijk over de weg. Of voor een hike door het gebergte achter the Blue duck station. Ik ben samen met Jonas (deen/ de Viking) voor de laatste keuze gegaan. Hier hebben we ons goed kunnen uitleven door het beklimmen van rotsen en ons manoeuvreren over over rotsblokken van 50cm breed met langs beide zijden een afgrond van 80m. Dit alles heeft ons wel getrakteerd op een aantal prachtige lookouts over het prachtige landschap en richting Mount Dome. Waar we de volgende onze hike gaan doen door het National Park.
Op naar Tangariro National park. Ik heb echt lang uitgekeken naar deze stop op het Northern Island, een hike door een vulkaanlandschap. Na het Blue Duck station zijn we s ochtends vroeg van start gegaan met de hike. Samen met Jonas ben ik de hike van start gegaan, omdat we in 1 dag de hike en Mount Dome wilden beklimmen. Het eerste gedeelte richting Mount Dome was nog redelijk te doen, maar eenmaal aangekomen aan de voet van deze vulkaan bleek deze toch wel redelijk hoog en stijl te zijn en er waren geen paden naar boven. De eerste 50m waren nog goed te doen, omdat het lavagesteente redelijk stabiel was. Hierna was het voornamelijk gruis met grote brokken lavagesteente. dat er grote stenen waren kwam ik na 15 minuten al achter. Toen werd er ROCK, ROCK!! geroepen van bovenaf. Terwijl ze dat roepen kijk ik naar boven en komt er rakelings een lavasteen langs mn hoofd. Hierna heb ik dan ook echt om de 10 seconden naar boven gekeken om deze lavastenen te ontwijken. Na een kleine 45 minuten heb ik als eerste de top bereikt. Dit alles was echt de moeite waard. Wat een prachtig zicht! Op de top van Mount Dome heb je een geweldig zicht over het gehele vulkaanlandschap dat bestaat uit felblauwe meren, kraters en rookpluimen die uit een aantal kraters omhoog komen. Dit was veruit de beste hike die ik ooit heb gedaan. Super!
In Tongariro National park was ik eerst van plan een aantal dagen te verblijven, maar in 1 dag had ik alle highlights al gezien. Dus heb ik besloten nog even met dezelfde groep verder te rezien richting de hoofdstad van Nieuw Zeeland, Wellington. Van Tongariro National Park naar Wellington was een lange en vermoeiende rit. Dit mocht uiteraard de pret niet drukken. Eenmaal in Wellington aangekomen en ingecheckt te hebben in het hostel werden we meteen getrakteerd op een aardbeving, 6.2 op de schaal van Richter. Om een vergelijking te stellen, in Christchurch waren de aardbevingen gemiddeld 6.9 op de schaal van Richter. Een hevige schok dus. Gelukkig was het er maar 1 en heeft de schade zich beperkt tot een aantal breuken in het asfalt en scheuren in huizen. De schade was meer ten noorden van Wellington. Nadat iedereen de aardbeving weer een plaatsje had gegeven :) was het tijd voor een feestje. In Wellington kwamen 4 bussen met backpackers aan. Dit was een topavondje. Wat wel minder was is dat we de volgende dag weer om 6.00 in de ochtend richting het Southern island vertrokken met de ferry. Tijdens de ferrytocht zaten we midden een cycloon, die zich beperkte tot hevige regenbuien. Het zicht was jammer genoeg 3 keer niks. Hopen op beter weer met de terugweg :)
In de avond kregen we een maaltijd voorgeschoteld dat op traditionele wijze werd bereid. Nadat alle kolen roodgloeiend waren hebben ze het vlees en de groenten op de kolen gelegd en vervolgens besprinkeld met water. Hierna werden jute doeken over het vlees gelegd, een laag plastic en tot slot werd het luchtdicht gemaakt door er een berg zand op te leggen. Dit moest vervolgens 2 uur bedekt blijven. Hierna was ons gehele avondmaal gereed, gerookt en wel. Dit eten was met stip het beste wat ik tot nu toe tijdens deze trip heb gegeten. Perfect!! het overige eten dat over was werd in bakjes gedaan om de lokale jongeren van voedsel te voorzien. het gebied rondom lake Aniwhenua is sterk onderontwikkeld.
De volgende ochtend hebben we onze tocht weer verder voortgezet richting het grootste meer van Nieuw Zeeland, Lake Taupo. In Lake Taupo hebben we voedsel ingeslagen voor Tongariro National Park. Opmerkelijke aan de speeltuin van Mc Donalds was dat er een vliegtuig staat waar men de burgers kan nuttigen en de kinderen kunnen spelen. Aparte ervaring bij een Mc Donalds..
Half negen 's ochtends stond er weer een nieuwe stop op het programma, Blue duck station. Dit is een stop, in 'the middle of nowhere', op een oude boerderij. Hier konden we kiezen uit een wandeling richting een waterval, voornamelijk over de weg. Of voor een hike door het gebergte achter the Blue duck station. Ik ben samen met Jonas (deen/ de Viking) voor de laatste keuze gegaan. Hier hebben we ons goed kunnen uitleven door het beklimmen van rotsen en ons manoeuvreren over over rotsblokken van 50cm breed met langs beide zijden een afgrond van 80m. Dit alles heeft ons wel getrakteerd op een aantal prachtige lookouts over het prachtige landschap en richting Mount Dome. Waar we de volgende onze hike gaan doen door het National Park.
Op naar Tangariro National park. Ik heb echt lang uitgekeken naar deze stop op het Northern Island, een hike door een vulkaanlandschap. Na het Blue Duck station zijn we s ochtends vroeg van start gegaan met de hike. Samen met Jonas ben ik de hike van start gegaan, omdat we in 1 dag de hike en Mount Dome wilden beklimmen. Het eerste gedeelte richting Mount Dome was nog redelijk te doen, maar eenmaal aangekomen aan de voet van deze vulkaan bleek deze toch wel redelijk hoog en stijl te zijn en er waren geen paden naar boven. De eerste 50m waren nog goed te doen, omdat het lavagesteente redelijk stabiel was. Hierna was het voornamelijk gruis met grote brokken lavagesteente. dat er grote stenen waren kwam ik na 15 minuten al achter. Toen werd er ROCK, ROCK!! geroepen van bovenaf. Terwijl ze dat roepen kijk ik naar boven en komt er rakelings een lavasteen langs mn hoofd. Hierna heb ik dan ook echt om de 10 seconden naar boven gekeken om deze lavastenen te ontwijken. Na een kleine 45 minuten heb ik als eerste de top bereikt. Dit alles was echt de moeite waard. Wat een prachtig zicht! Op de top van Mount Dome heb je een geweldig zicht over het gehele vulkaanlandschap dat bestaat uit felblauwe meren, kraters en rookpluimen die uit een aantal kraters omhoog komen. Dit was veruit de beste hike die ik ooit heb gedaan. Super!
In Tongariro National park was ik eerst van plan een aantal dagen te verblijven, maar in 1 dag had ik alle highlights al gezien. Dus heb ik besloten nog even met dezelfde groep verder te rezien richting de hoofdstad van Nieuw Zeeland, Wellington. Van Tongariro National Park naar Wellington was een lange en vermoeiende rit. Dit mocht uiteraard de pret niet drukken. Eenmaal in Wellington aangekomen en ingecheckt te hebben in het hostel werden we meteen getrakteerd op een aardbeving, 6.2 op de schaal van Richter. Om een vergelijking te stellen, in Christchurch waren de aardbevingen gemiddeld 6.9 op de schaal van Richter. Een hevige schok dus. Gelukkig was het er maar 1 en heeft de schade zich beperkt tot een aantal breuken in het asfalt en scheuren in huizen. De schade was meer ten noorden van Wellington. Nadat iedereen de aardbeving weer een plaatsje had gegeven :) was het tijd voor een feestje. In Wellington kwamen 4 bussen met backpackers aan. Dit was een topavondje. Wat wel minder was is dat we de volgende dag weer om 6.00 in de ochtend richting het Southern island vertrokken met de ferry. Tijdens de ferrytocht zaten we midden een cycloon, die zich beperkte tot hevige regenbuien. Het zicht was jammer genoeg 3 keer niks. Hopen op beter weer met de terugweg :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
